www.knpeuw.fora.pl

Agatka Sza

Kontakty z Mediami i Informacja
KOMUNIKAT PRASOWY nr 76/07
23 października 2007 r.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-440/05
Komisja Wspólnot Europejskich / Rada Unii Europejskiej
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA POSIADA KOMPETENCJĘ DO ZOBOWIĄZANIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, ABY USTANOWIŁY SANKCJE KARNE W CELU ZWALCZNIA ZANIECZYSZCZEŃ POCHODZĄCYCH ZE STATKÓW
Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność decyzji ramowej Rady w sprawie wzmocnienia uregulowań prawnokarnych w celu egzekwowania przepisów dotyczących
zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków,
ze względu na to, że jej przyjęcie wykracza poza ramy prawa wspólnotowego.
Decyzja ramowa Rady w sprawie wzmocnienia uregulowań prawnokarnych w celu egzekwowania przepisów dotyczących zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków wprowadza obowiązek ustanowienia przez państwa członkowskie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji karnych wobec osób fizycznych i prawnych, które popełniły, podżegały do popełnienia lub pomagały w popełnieniu przestępstw, o których mowa w dyrektywie wspólnotowej . Określa ona ponadto rodzaj i wymiar stosowanych sankcji karnych, które należy stosować w zależności od szkód, jakie dane przestępstwa spowodowały w odniesieniu do stanu jakości wód, gatunków zwierząt lub roślin lub ludzi.
Rada zamierzała poprzez tę decyzję ramową uzupełnić wspomnianą dyrektywę w celu poprawy bezpieczeństwa morskiego. Decyzja ta została przyjęta przez Radę Unii Europejskiej złożoną z przedstawicieli rządów państw członkowskich w ramach współpracy policyjnej i sądowej rządów w dziedzinie prawa karnego, zinstytucjonalizowanej w Traktacie o Unii Europejskiej.
Uznając, że decyzja ramowa nie została przyjęta w oparciu o właściwą podstawę prawną, Komisja wniosła skargę do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Podniosła ona, że cel i treść decyzji ramowej objęte są kompetencjami Wspólnoty Europejskiej przewidzianymi w traktacie WE w ramach wspólnej polityki transportowej i że w konsekwencji zaskarżony akt mógł być przyjęty na podstawie traktatu WE.
Ponieważ traktat UE przewiduje, że w przypadku zbiegu właściwości pomiędzy traktatem WE i traktatem UE pierwszeństwo stosowania przysługuje traktatowi WE, zatem zaskarżony akt powinien był zostać przyjęty na podstawie traktatu WE. Oznacza to zarazem, że Komisja może wszcząć procedurę legislacyjną, a Parlament Europejski może wziąć udział w przyjęciu rzeczonego aktu.
Rada uważa, że przyjmując dyrektywę, prawodawca wspólnotowy ustalił granice własnego uprawnienia do działania w dziedzinie polityki transportu morskiego. W konsekwencji Wspólnota nie jest aktualnie właściwa dla ustalenia w sposób wiążący wymiaru i rodzajów sankcji karnych, które państwa członkowskie zobowiązane są ustanowić w swoim prawie krajowym.
Trybunał Sprawiedliwości przypomniał, że wspólna polityka transportowa stanowi jeden z fundamentów Wspólnoty i że w ramach kompetencji przyznanych mu w traktacie WE prawodawca wspólnotowy może przyjmować środki mające na celu polepszenie bezpieczeństwa transportu morskiego.
Biorąc pod uwagę jej cel i treść, decyzja ramowa zmierza głównie do poprawy bezpieczeństwa morskiego i ochrony środowiska. Przepisy tej decyzji nakładające na państwa członkowskie obowiązek penalizacji określonych zachowań mogły zostać przyjęte w ważny sposób na podstawie traktatu WE. Trybunał stwierdził, jak uczynił to już w sprawie Komisja / Rada , że chociaż co do zasady przepisy prawa karnego, jak i zasady procedury karnej nie należą do kompetencji Wspólnoty, niemniej jednak w przypadku gdy stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji karnych przez właściwe władze krajowe stanowi środek niezbędny dla zwalczania poważnych przestępstw przeciwko środowisku, prawodawca wspólnotowy może nałożyć na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia takich sankcji w celu zapewnienia pełnej skuteczności norm wydawanych przez niego w dziedzinie ochrony środowiska.
Jeżeli chodzi natomiast o określenie rodzaju i wymiaru stosowanych sankcji karnych, Trybunał stwierdził, że nie leży to w kompetencji Wspólnoty.
Ponieważ decyzja ramowa narusza zarówno kompetencje przyznane Wspólnocie w traktacie WE, jak i traktat UE, który daje pierwszeństwo tym kompetencjom, Trybunał stwierdził nieważność tej decyzji ramowej w całości ze względu na jej niepodzielność.
Dokument nieoficjalny, sporządzony na użytek mediów, który nie wiąże w żaden sposób Trybunału Sprawiedliwości.

Pełny tekst wyroku znajduje się na stronie internetowej Trybunału
[link widoczny dla zalogowanych]
Tekst jest z reguły dostępny od godz. 12.00 CET w dniu ogłoszenia.